สถาปนิกมาก่อนแต่กลับหลังสุด ตอนที่ 2 (ออกแบบบ้านที่ครุใน ขั้นวิเคราะห์)

โดย เมษายน 29, 2017 2:12 am

หลังได้รับข้อมูลความต้องการแล้ว การคิดไอเดียออกแบบบ้านเริ่มขึ้น  โดยมีขั้นตอนคือ

A.กระบวนการวิเคราะห์การจัดสรรงบประมาณ มีโจทย์งบ xx ล้านบาท แบ่งสรรทำอะไรบ้างในขั้นต้นเชิงเปรียบเทียบจากลักษณะการก่อสร้างในแบบเดิมเทียบสถิติ  ได้แก่เรื่อง ขนาดตัวบ้าน  โรงรถ พื้นที่สระ พื้นที่โถง พื้นที่ถนน  รั้ว และการปรับระดับดินถม  การทำงานขอมิเตอร์การเดินสายเมนต์ไฟฟ้า ประปา  การใช้เครื่องจักรเครื่องทุ่นแรง เทียบมาเป็นเงินงบประมาณ  เป็นเพียงขั้นต้นเพื่อกำหนดขนาดให้ได้ไกล้เคียงกับการเกิดแบบในอนาคตนั่นเอง ความสำคัญ  งบประมาณก่อสร้างเป็นตัวชี้วัดว่าการออกแบบให้ได้ผลคุ้มค่ากับเงินลงทุนแค่ไหนและตรงโจทย์แค่ไหน  ส่วนหนึ่งมาจากประสบการณ์ตรงของสถาปนิกที่จะนำทางไปด้วย  โดยนำค่าเปรียบเทียบที่สมจริงได้และรวบรวมงบได้ครบทุกชนิดงานที่ต้องทำจริง  ในวัยแรกๆทำงานของผม สัก 1-3 ปีไม่เคยมองเรื่องการวิเคราะห์แบบนี้เพราะผมไม่เคยสัมผัสงานก่อสร้างจริง  มีหลายงานในสมัยนั้นเจ้าของงานผิดหวังจากตัวผมจ่ายค่าแบบและไม่ได้สร้างเพราะเราไม่รู้ถึงการ  แต่ส่วนใหญ่ก็จะเป็นญาติๆกัน  ต่อมาเริ่มมารับเหมางาน ปีที่ 4 และ 5 การพลาดเพียงรายการเดียวจากการประเมินทำให้ผมเข้าเนื้อ ผมเริ่มหันมาทบทวนกระบวนการแบบนี้ มองในแง่ภาพลักษณท่านอื่นเปรียบเทียบ  พบว่าหลักทางการเงิน งบประมาณ และการธุระกิจนั้นสถาปนิกนั้นพลาดพลั้งได้ง่ายเพียงสนองจินตนาการและความต้องการสวยงามนั่นเอง  ที่ผมตื่นตัวเรื่องนี้ขึ้นมาได้นั้นเพราะผมเองเข้าไปสู่การลงทุนเอง  ปัจจุบันในการอกแบบงานบ้านแต่ละหลังเพื่อให้งานออกแบบบ้านในบริษัทไม่ผิดเป้าหมายทางงบประมาณ  ลูกค้าสร้างบ้านไม่ผิดเป้าหมายการลงทุนทรัพย์  ผมเองจัดให้น้องๆจูรี่แบบและการประเมินขั้นต้นให้ฟังก่อนเริ่มงาน และใช้การประชุมรอบสัปดาห์สอบถามการทำงบในทุกๆหลังของโครงการ เพื่อน้องๆสถาปนิกจะนำทางลูกค้าได้ถูกทาง

B.กระบวนการวิเคราะห์  ทางด้านใช้สอย เช่นการกำหนดขนาดห้อง พื้นที่ต่าง  USER ในแต่ละงานแต่ละโครงการนั้นแตกต่างกันเสมอ บ้านหลังนี้ พ่อ แม่ สามี ภรรยาเจ้าของบ้าน ลูกสองคน แม่บ้าน 2 คน และญาติที่มาบ่อยๆตามเทศกาลต่างๆ กิจกรรมการสอนพิเศษ กิจกรรมปฏิบัติธรรมในครอบครัวเครือญาติ  การซ้อมดนตรี  และสันทนาการเกี่ยวกับสังคมการงาน  จากวัตถุประสงค์ที่ให้มา  เมื่อผมตารางขึ้นมาแต่ละส่วนรวมกันบ้านหลังนี้มีพื้นที่การใช้สอยร่วม 3000 ตารางเมตร  การวิเคราะห์การใช้สอยส่วนหนึ่งต้องเรียนรู้จากพฤติกรรมของสมาชิกในครอบครัว  ขั้นตอนดึงข้อมูลนี้เข้ามาในหัวสมองอันน้อยนิดของผม  คือการพูดคุยโทรศัพท์เป็นร้อยนาทีและหลายๆครั้ง ส่งเมล์บ้าง(สมัยนั้นไลน์ไม่ค่อยนิยม) จนบางครั้งผมคิดว่าเจ้าของบ้านแต่ละหลังเหมือนพี่สาวเรา พี่ชายเรา เพื่อจับใจความ เจาะประเด็นว่าชอบ เกลียด รัก นิยม รสชาติ สี อารมณ์ ต้องบอกว่าอยากเข้าใจกันลึกเลย เพื่อผมตอบมันลงไปในงานได้  งานออกแบบบ้านก็จะจบเร็ว  และหลายครั้งหลายท่านจากมุมมองเจ้าของบ้านหันมาบอกเราในบางโอกาสด้วยเสมือนว่าเข้าใจว่าสถาปนิกแบบผมเป็นคนยังไงเช่นกันตรงนี้น่าทึ่งมาก  ว่าการทำงานเพื่อศึกษา user กลับ user ศึกษาเราด้วย  สนิทกันมาก  โดยเฉพาะหลังนี้ผมว่าเป็นเรื่องที่ประทับใจทั้งสองฝ่ายระหว่างเส้นทางออกแบบ...เรื่องนี้น้องสถาปนิกเอาไปคิดด้วยนะครับการปฏิสัมพันธ์มีประโยชน์ต่อการทำงาน(สถาปนิกชอบพูดว่าอินจังงานนี้  หรือกำลังอิน หากได้ยินคำนี้จากปากไครแล้ว  ผมว่าใช่)

ในประเด็นดังกล่าวจึงใช้การนำเสนอ ให้เจ้าของรับทราบเพราะการศึกษารอบนี้ขั้นต้นเกินงบประมาณที่วางไว้เพื่อหาข้อสรุป  ในที่สุดสรุปพื้นที่การออกแบบบ้านที่เป็นส่วนอาคาร 1600 ตรม.ทางสัญจรร่วมและโรงรถ 200 ตรม. ถนนภายใน ประมาณ 300 ตรม.

สถาปนิก กมน